نسخه های نفیس از نهج البلاغه بسیار سراغ داریم که مقالات و کتابهایی در معرفی آنها نگاشته شده ، از جمله تحقیق ارزشمند استاد فقید محقق طباطبایی رحمة الله علیه در گزارش نسخه هایی از نهج البلاغه که تا قرن دهم استنساخ شده است.
نسخه نفیس مورد بحث به خط زیبای خوشنویسی ماهر به نام علاء بن حسین بن علی الحافظ السبزواری طی هجده روز کتابت شده است.
چنانکه در انجامه آورده روز شنبه ۲۳ جمادی الاولی سال۸۷۱ شروع به نوشتن کرده و در روز سه شنبه ۱۴ جمادی الثانی همانسال از کتابت نسخه فارغ شده است.
نسخه تزئینی و مشکول است که باید اعرابگزاری و تزئینات در مراحل بعدی انجام گرفته باشد.


کاتب با استنساخ روزانه ۲۲ صفحه از این نسخه نفیس که شامل ۲۰۰ برگ رحلی (۴۰۰صفحه) است ، رکورد زده و جالب اینکه نسخه از جهت صحت در ضبط کلمات و حرکات از عیار خوبی برخوردار است.
مالک دانشمندی که در اوائل قرن دهم هجری نسخه را به دست آورده ، آنچنان از دستیابی بدان شادمان شده که در یادداشت تملکی که بر ظهر نسخه نوشته آورده است : « اقبل الی الدولة بوصول هذه التحفة المبارکة وابتهج قلبی بنهج لم ار مسرة مثله، حرره العبد الاقل... »
متأسفانه نام مالک و مهر وی و بخشی از تاریخ را محو کرده اند.

نسخه مذکور در گنجینه مخطوطات کتابخانه آستانه حضرت معصومه سلام الله علیها نگهداری می شود و در ابتدای آن وقفنامه جالبی است که خود سندی تاریخی و ارزنده محسوب می شود.